Dag 3, van slangen tot mineraalzand

Als eerste wil ik graag kwijt dat op deze dag een vloek ruste. De dag zelf ging wel goed hoor, dat lees je straks wel. Maar om een of andere reden heb ik dit verhaal al 3 keer geschreven en verdween hij ook 3 keer. Daarom schijf ik dit artikel nu pas, drie weken later (ondertussen zelfs een aantal maanden). Vast niet zo leuk als de eerste pogingen maar hij mag gewoon niet ontbreken 😉

We moeten vrij vroeg op vandaag want we hebben een tour geboekt. Uiteraard zijn wij een ietsje pietsje laat en is de rijstsoep net iets te groot als ontbijt. Gelukkig hebben we een relaxte gids en doet niemand moeilijk. We vertrekken een paar minuutjes te laat in een jeep met huif, en ja wij zitten uiteraard in de laadbak! De poort van het terrein is erg groot, deze hebben we gisteren ook al gezien, en het is duidelijk dat we een nationaal park in rijden. Het is verassend dat een grens zo duidelijk zichtbaar is. Buiten het hek is het drukkig en echt niet heel groen, binnen waan je je direct in een andere wereld. Je hoort dieren, je ziet bos, heel veel bos en het is onvoorstelbaar groen.
We rijden een flink stuk door naar het visitors centre. Onderweg hebben we nog een korte kijk stop bij een plek waar veel dieren komen drinken. Hier kregen we ook onze ontzettend modieuse katoenen knie sokken met ophoud touwtje eromheen. De bedoeling is dat we deze in onze schoenen dragen tot net onder de knieeen. Het nut ervan was mij even onduidelijk maar het is tegen de bloedzuigers. Op deze manier kunnen ze niet in de schoen kruipen. Als je je al sexy kan voelen in een regenwoud dan is die hoop bij deze verdwenen.

Het bezoekerscentrum is een mooi museum over het gebied, hoe het onderhouden word, de geschiedenis en welke dieren er allemaal leven. Alle onderwerpen die ik mij kon bedenken kwamen voorbij. Leuk maar we komen natuurlijk voor de dieren en natuur. Gelukkig werd dat ook geregeld. Op de veranda achter het museum kregen we een klein showtje van een hert. Deze was duidelijk niet op zijn gemak en wou zo snel mogelijk weg. Doordat er een vijver tegen het gebouw aan lag had hij erg weinig ruimte om te vluchten waardoor we een goed zicht hadden. Nadat we alles hadden gezien bleek er meer wild bij het centrum aanwezig. Onze gids liet twee grote varaanen zien die lagen te zonnen.

Na dit stukje informatie gaan we echt het woud in, te voet wel te verstaan. We rijden terug naar een plek die we eerder al gepasseerd hadden. Het is er enigszins druk doordat er een film word opgenomen, de gids is bang dat ze een hoop wild hebben verjaagt. Het is een ontzettend mooie tocht door een bijzonder bos. Veel dieren gezien maar helaas geen olifanten of apen. De laatste hebben we wel gehoord en net aan niet gezien.
Wat we wel zagen en vooral hoorden waren de bullhorns ofwel neushoornvogels. Het geluid dat zij maken als ze, in een groep, overvliegen is zeer indrukwekkend. Het is een kruizing tussen een helikopter en een zoefend geluid. Niet te beschrijven eigenlijk maar die beesten moeten wel enorm zijn willen ze zo’n geluid maken. Na deze tocht gaat de pickup verder naar een andere locatie, de lunch. Weer een heerlijke maaltijd met fruit en gewoon voedsel.

Na de lunch gaan we naar een aantal watervallen. De eerste scheen zeer bekend te zijn omdat er een bekende holywood film is opgenomen (als ik het goed heb the beach). Een mooie plek waar we leuke foto’s hebben kunnen maken van ons 2 en onze duitse tourgenoot. Maar dit bleek nog niet het hoogtepunt te zijn van deze dag. Er zijn nog (veel) meer watervallen in het park. Na een kleine wandeling over een mooi geasfalteerd pad komen we bij een grote trap uit naar beneden. Maar onze gids wil graag met ons naar boven over een, naar het leek afgesloten, pad. Echt een bospaadje dat tussen de bomen en de ‘olifanten’ muur heen slingert. Door een watertje en met vele mooie planten langs het pad.
De olifanten muur bestond uit betonnen palen die redelijk dicht op elkaar stonden, we konden net tussen de palen door lopen, bekleed met prikkeldraad. In het verleden is het nog wel eens voorgekomen dat een nieuwsgierige olifant de waterval/het ravijn is ingelopen en naar beneden gekukelt. Dit hek moet dit voorkomen.
Aan het einde van het pad waren een paar plankjes tussen wat boompjes getimmerd welke nog even ‘gecontroleerd’ werden door de gids. Na goedkeuring snapte we dit wel, 10 cm verder begon een enorme afgrond naar beneden, ik denk wel 50 meter minimaal. Vanaf dit punt konden we de waterval in zijn geheel naar beneden zien storten. Dit is werkelijk de grootste waterval die ik ooit heb gezien. Zeer bijzonder en door de hoogte nog nauwelijks op de foto te zetten, ondank dat we toch echt op een afstandje stonden.

Al met al een enorm mooie tocht die ik niet snel zal vergeten. De bavianen met jonkies, de dieren en de ongerepte natuur. Met recht word dit in de boekjes als misschien wel het mooiste stukje regenwoud beschreven. En het tourisme was ook niet te, dat blijft fijn, als je je als enkeling in een bos waant.
Helaas is dit stukje niet helemaal compleet, maar een goeie indruk heb je nu zeker na het lezen hiervan 😉

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Proudly powered by WordPress | Theme: Baskerville 2 by Anders Noren.

Up ↑