Vandaag de eerste volle dag in Kyoto. ‘s morgens hebben Christa en Arianne de bakker bezocht voor broodjes. We hadden dus een lekker ontbijt en een goede lunch. Het brood is opvallend goed tot nu toe, al mag het van mij ook noudle soup zijn.
Daarna besloten, mede omdat het te laat Was voor het keizerlijk paleis, om naar de Inari berg te gaan. Op deze berg zouden heel veel ‘tori’ staan, zoveel dat het dachlicht op sommige stukken er niet doorheen kan schijnen. En natuurlijk Is er een bijbehorende tempel.
Op de fiets naar de tempel is al een avontuur aangezien je hier wel mag fietsen maar dit uiteraard links moet. Alle stoplichten hebben een apart fietspad, maar het fietsen doet men op de stoep. Tenzij je vind dat je sneller bent als je voorganger of omdat jij het vind, dan mag je links op de weg fietsen. Het lijkt een beetje op de Nederlandse fiets gaos in Amsterdam, we voelen ons al snel thuis.
De Inari berg ingang gevonden, maar waar moet je je fiets dan parkeren? Blijkbaar niet typisch hollands want daar werden we weg gestuurd. Ah een bordje ter grote van een a4tje wijst de weg…
Aan de voet van de berg staan een aantal tempels, we hebben geen idee voor wie of wat. Langzaam omhoog, samen met best veel mensen, tot het begin van de tori route. Tori’s zijn vermiljoen gekleurde poorten/bogen die bij vrijwel alle tempels te vinden zijn. Het begint met redelijk grote tori’s, en in de loop van het pad worden de tori’s kleiner en weer groter en weer kl….
Het pad loopt stevig omhoog, deels met traptreden, en eigelijk Is het grote voordeel van hoger gaan dat het er steeds rustiger word. Met enige regelmaat komen er winkeltjes op de route voor drinken. Onderweg zijn er natuurlijk ook een paar uitzicht punten waar je mooi over Kyoto uit kan kijken.
De tori’s op deze route zijn trouwens allemaal gesponsord door bedrijven. Ook zijn er heel veel Tempeltje aan de route te vinden, wat later graven bleken te zijn volgens gids (papier, niet een persoon). We hebben de gehele route gelopen, tot aan het hoogste punt. Al met al al zeker 3 uur gewandeld.
Na de terug weg, die de kuitjes niet heel leuk vonden, weer op de fiets terug door de hele leuke straatjes. Natuurlijk nog een tussen stop gemaakt bij de lokale scoutshop van Kyoto. Een zeer log kantoorgebouw met vooral, althans dat idee hebben wij, sport organisaties. Na wat zoeken een open deur gevonden en jawel, daar was de scoutshop 🙂 Na wat aardige souvenirs te hebben gevonden, de Japanse boekjes vielen duidelijk af, weer verder gegaan. Langs de rivier terug naar ons huisje.
Onderweg langs een winkel gekomen met zeer verse, en lekkere, meeneem maaltijden opgepikt.
Terug ‘thuis’ even rust genomen, het zweet afgespoeld en sommige een echte siësta, om 5 uur, genomen.
Met Arianne, Christa en mijzelf nog een poging gedaan een geocache te vinden. Helaas jammerlijk mislukt. Daarna gegeten, gepuzzeld en de volgende dag gepland.
Morgen op naar een nieuwe dag in Kyoto.
Leave a Reply