Elke dag een stukje schrijven is heel leuk voor later, maar om alles op te schrijven na aankomst en niets te vergeten blijkt best een klusje. Dus nog even over gisteren. We rijden nu met 4 auto’s gezamenlijk op. 2 landrovers, 1 Mercedes die na aankomst als taxi door het leven mag gaan en wij met onze Mazda. De bergpas gisteren ging erg goed, onze wagen gedraagd zich uitstekend. De Mercedes haalt alles ook verbazend goed. De landrover van Milko had helaas een probleem met de olie van het wiellager (of iets anders bij de wielen). Met hulp van een lokale man is alles gefixed, voor een heel mooi prijsje van 25 euro.
Ons hotel zag er van buiten prima uit en ook de begane grond had een mooi Marokkaans uiterlijk. We kregen helaas een 4 persoons kamer, waarom werd niet geheel duidelijk. Deze kamer was nogal gedateerd aangekleed. 2 bedden met een snoeihard matras en een bloemetjes sprei die mijn overgrootmoeder hopenlijk niet eens heeft gehad. De andere 2 matrassen waren vrij zacht, alle bedden waren een tikkeltje warm door de 3 dekens. Over kleuren kan je van mening verschillen maar de rest werkte gelukkig wel. Geen lekkages in onze kamer.
Vandaag dus een lange etappe. Deel 1 van de route was een 160 kilometer lang. Het begin was grotendeels onverharde weg door kleine dorpjes, maar al snel werden de wegen erg goed en konden we flink doorrijden. Even na Talsinnt mochten we rechtsaf, een prima weg voor 1km. Daarna werd het prachtig gravel. Ondertussen is Suzanne gaan rijden, soms wat lastig zo zonder zicht. Wel prachtig vlak trouwens. Dat TomTom deze weg kende vond ik nog vrij normaal. Dat we daarna af moesten slaan op een weg dat je nouwelijks weg kon noemen was onverwacht. Een prachtige weg, echt off-road rijden. Welgeteld 1 tegenligger gehad en meerdere leegstaande slootjes door moeten steken met de auto’s. Puur genieten.
De rest van de weg was helaas vooral kilometers eten. Lange rechte wegen, relatief druk en gelukkig met een mooi landschap om ons heen.
De navigatie word vooral gedaan door TomTom, ingesteld door Mathew en Paul aan de hand van het roadbook. Dit kost flink wat tijd maar gaat vrij goed. Helaas gingen we deze dag wel de fout in. We hebben de dag opgesplitst in meerdere etappes. Als je dan tijdens etappe 1 halverwege etappe 2 uit komt gaat je navigatie toch eerst naar het einde van etappe 1. En als je dat combineerde met enige dosis aannames en eigenwijsheid dan levert dat een dik uur vertraging op.
De camping, tsja misschien is de camping wel een groot woord. Er zijn hier zandduinen, groter dan in de Heemskerkse warerleidingduin, en dus heel veel zand. Beneden is een stuk waar ook stenen liggen zodat de auto gemakkelijk kan wegrijden. We kwamen in het donker aan, dus we hebben er weinig van gezien. Wat we wel zagen waren de euro tekens in de ogen van de baas alhier. Je moet betalen voor 2 nachten en ontbijt en diner. Of je wilt of niet, want dat is handig of iets dergelijks.
Gezien in onze groep niet iedereen alles mag eten besluiten we de rustdag te verplaatsen en morgen de eerste van de 2 extreme dagen te gaan doen. Het is maar 90km maar hoe lang we er over gaan doen… En we gaan wildkamperen!
Ik vermoed dat de locale cactus geen WiFi heeft, dus dat word geen update.
Foto ‘s willen niet op de locale verbindingen. Misschien lukt het via mijn Facebook
Leave a Reply