Vandaag is het zover… DAKAR! De finish van de challenge volgens de naam. De route is deels gelijk aan de laatste etappe van de originele dakar rally, over het strand. Tenminste dat hebben ze mij wijsgemaakt. Eerst vanaf de zebra bar naar het strand. Dit was een verbazend lange onverharde weg. Wel een mooie omgeving en anders dan Mauritanië, hier is het groen. Na zoveel zand is groen zo mooi.
Door wat dorpjes heen en opeens is het zover, de banden mogen zacht gemaakt worden om het strand op te gaan. De uitdaging is vooral om aan de waterlijn te komen. Daarvoor moet er een stukje door het puur mulle zand gegaan worden. En zoals we ondertussen wel gewend zijn ging dat prima. Bij het water was het wel even schrikken, er was ruimte voor ongeveer 2 auto’s naast elkaar. Tel daarbij op dat het strand redelijk steil afloopt, dan krijg je misschien het idee dat je schuin over het strand rijd terwijl je de golven af en toe moet ontwijken. Best een leuke uitdaging.
Het strand is verder wat gemakkelijker dan het vorige strand, minder hobbels en geen plaatsen waar drab ligt. Maar alsnog moet je goed uitkijken als je met 80km/uur vooruit ploegt. Het strand geheel is meer dan 100km, dus tijd zat om fouten te maken.
Vooral de vissersdorpen die we tegen komen zijn opletten geblazen. Er liggen letterlijk honderden bootjes op het strand, het is druk met mensen en huisdieren en er ligt van alles op het strand, zoals glas. Ook maakt de auto niet zoveel lawaai op zand als dat ze maken op de weg. Alle mensen die zich over het strand verplaatsen zijn dus ook een kans op een ongeluk. 1 keer stapte er bijna een jongetje voor de auto, het ging gelukkig goed.
Het laatste obstakel stond ook in het roadbook. Er zit ergens een punt waar chemicaliën in de zee stromen. Of iets wat daarop lijkt. Wij hadden duidelijk een ander idee hierbij, dus reden we door de stroom heen. Geen idee hoe slecht dat was voor de auto…
En daar is hij dan, de laatste uitdaging van de rit. De strand afgang. Er staan locals die adviseren een aanloop te nemen. Geen idee op dat moment waarom. Gelukkig komen we er snel genoeg achter, het is niet 100 meter door het zand maar iets van een kilometer. En dan heel fijn zand. Voor het eerst kom ik zelf bijna stil te staan. Bijna boven aan een heuveltje op een zeer zanderig pad, zeg 30 cm poeder. Met wat spelen met de koppeling en heel veel plankgas kwamen we er doorheen. 1 van de land rover haalde het niet door een klein motor probleem. En de 2e Landrover ging uiteraard als een zonnetje. Daarna 1x rechtsaf en daar was de finish!
Een fotootje en op zoek naar een kamer of plek voor de tent.
Met de traditionele verhouding van curla en ik in de tent en lex en Suzanne in een kamer.
Mijn nacht kon beter. Het hotel word blijkbaar snachts bewaakt door een hond. Deze stond blijkbaar 10 meter van ons af en bedacht vanaf half 5 te laten horen dat hij kon blaffen, tot 7 uur… Niet heel knap vond ik.
De volgende dag is een rustdag, gezien we nog wat eten willen hebben en de stad Dakar willen zien gaan we een ritje maken. We nemen de tourische route naar de stad, zodat we de tolweg terug kunnen nemen. Deze route was zeker druk en afwisselend. Dwars door de lokale markten, tussen 100 bussen door, omleidingen die halverwege verdwijnen en foutjes van de navigatie. Prachtig en heel veel te zien maar een tikje uitdagend. We vinden als eerste een pinautomaat. En niet veel later de supermarkt. Ondertussen heb ik geconcludeerd dat de stad lelijk is en er geen oud centrum lijkt te zijn op de kaart. En gezien dat de enige informatie bron is stel ik voor weg te gaan, terug naar het hotel. Iedereen stemt in, de uitdaging valt niet mee. Met als hoogtepunt een verkeersinfarct op een 3voudige rotonde waardoor een verkeersregelaar zwaait dat we spookrijdend over een rotonde every year n onder een brug door best kunnen afslaan binnen een minuut. Genieten op de snelweg, die dan opeens overkomt alsof er niemand rijd.
Terug in het hotel geniet ik enorm van het zwembad en niets doen.
Morgen naar Banjul, Gambia.
Leave a Reply