Moto Roadtrip langs het randje van Nederland part 1

Een rondje Nederland in 7 dagen, hoe dan? Hoor ik sommigen al denken. Maar zo gek is dat niet als je weet dat het op de motor is en wel de grens gaan verkennen. Dus ja, zo veel mogelijk wegen op of direct langs de grens volgen. En dan ga je vaak niet veel harder dan 50.

In de afgelopen anderhalf jaar, met corona dus, heb ik ontdekt dat Nederland net iets mooier is dan ik wist. En nu dus een soort ultieme ontdekkingstocht van ons grondgebied. Niet helemaal mijn eigen idee hoor, ik kwam een blog tegen op een of andere site van iemand die dit ook heeft gedaan en zijn route heeft gedeeld. Hij deed dit rondje inclusief de 11stedentocht, welke wij eruit hebben gehaald. En verder op diverse plekken de route aangepast op onze overnachting locaties etc etc. Ow en de grensovergang gecontroleerd, want België lijkt toch nog goed moeilijk te kunnen doen.

De eerste dag

De route brengt ons vandaag van Haarlem naar Leeuwarden via vele iddilische plaatsjes, Bergen, Callantsoog, hyppolitushoef, Zurich, sexbierum en Sint Annaparochie. Die laatste viel mij extra op, want blijkbaar zijn er nog 2 parochie in de buurt van dit gaat, Jacobi parochie en Vrouwen parochie. Allemaal vrouwen dus, en bij de laatste weinig fantasie, maar hoezo zijn parochies vrouwelijk? Maar okee.

De weersverwachting werd in de week voor vertrek steeds beter, tot 27 graden aan toe, en alles mooi zonnig. Nou dat hebben we geweten. Geheel Noord-Holland was het mistig en koud. Onderweg maar een extra shirt aangetrokken. Het vertrek was vertraagd, de lunch vond plaats in Den Helder, met een smakelijke uitsmijter. Een paar korte andere pauzes tussendoor. Onder andere om onze helm en kleding te ontdoen van groene vliegjes die we hadden geraakt op de Afsluitdijk. Echt zo groen als gras dat laat zulke vieze plekken achter op je helm…

Andere hoogtepunten? Schapen op de weg, heel veel schapen die mega veel ruimte hebben maar om een op andere reden heel graag op het asfalt gaan slapen. In zijn geheel, met een poot of met de kop. Als het maar niet op het gras is. En ze waren ook echt niet onder de indruk van auto’s of motoren. Qua gedrag hadden ze wel wat weg van koeien, een beetje kijken en verder niets. In Friesland ging de zon een beetje mee doen, wat toch wel zo comfortabel was. 

In Leeuwarden gekomen hebben we ons hotel gevonden, een voormalige gevangenis geheel in stijl, doet ons denken aan de green mile. Qua comfort en echt hostel, maar qua stijl een dikke 10.

Dag 2

Gisteren waren het Noord Holland en Friesland. Vandaag zijn Friesland, Groningen en Drenthe aan de beurt. Vanuit Leeuwarden zijn we via Dokkum, Lauwersoog, Pieterburen, Delfzijl en ter Apel naar Emmen gereden. 

Maar de dag begon met grote inkopen. Op een of andere manier had ik mijn headset voor vertrek gesloopt, de USB poort mistte waardoor hij niet kan worden opgeladen. Zeer onhandig als de accu leeg is, maar nog onhandiger dat ik niet mijn mijn trip maatje Wouter kan communiceren onderweg. De eerste dag bewees al dat dit zeer onhandig is. Dus de dag begon met motor zaken in Leeuwarden bellen om te zien of iemand er 1 op voorraad heeft. Dat lukte, alleen helaas wel met een duo verpakking. Nu heb ik er 2, een voor in de helm en een voor op het glazen showplankje.

We gaan aan de route beginnen. Deze dag had een aantal thema’s, akkers, wind, en hijsbare obstakels op de route. Net als gisteren hebben we de kustlijn gevolgd waardoor de wind, die blijkbaar ergens vanuit het noorden waaide, zeer stevig was. De windstopper was een must door de koude wind en dus lage temperatuur. Anders dan de verwachte 22+ graden. 

Volgens mij zijn we vandaag niet heel veel bruggen tegen gekomen die echt regelmatig open gaan voor pleziervaart. Maar zeker 2 van die 2 stonden open op het moment dat wij er over wouden gaan. Onhandig maar ook een goed moment om oude motoren te bekijken die er toevallig ook stonden.  En dan nog de weilanden, die hebben we gezien, heel veel! De route was daardoor een beetje saai. Groningen blijkt vooral te bestaan uit weiland, weiland met koeien en weilanden waar dingen op groeien. Net zo spannend als dat dit beschreven is is het als je er een stuk of tig voorbij bent gekomen rijdende op rechte wegen met haakse bochten. Het heeft charme, maar niet die waar wij voor vallen blijkbaar. 

Een fijn moment was wel Pieterburen, waar we op een terrasje konden genieten van brood met kroket en een prima cappuccino rond lunch tijd. Wouter kon vooral van de bediening genieten, wat ik de rest van de trip mocht vernemen. Deze dame, een Leidse in Pieterburen, was zeer prettig in de bediening. Maar om een of andere reden ging het niet zoals gepland. Daarom is besloten dat ze Geraldine heet. Om het toch een plaats te kunnen geven. Geraldine, als je toch een date wil, laat maar weten!

En nu we dit belangrijke punt heb gehad wil ik nog even beginnen over ons hostel in Leeuwarden. Het blijft een toffe plek met een leuke sfeer. Maar we hebben zeker 1 minpunt ontdekt en dat is de temperatuur. Het nadeel van je eigen cel is dat de temperatuur snel kan oplopen en de ventilatie snachts uit gaat. Gevolg is dat je al drijvend wakker word en de cel uit wil zwemmen wat uiteraard niet kan omdat het een cel is. Maar okee, de tip is dus niet dit hostel te bezoeken op zeer warme dagen, dat wil je echt niet, geloof ons. In het hotel waar we vandaag aan zijn gekomen zijn de matrassen overigens ook een stukje beter.

Morgen gaan we door naar Venray. We gaan ook proberen iets regelmatiger een korte pauze te nemen. We hopen dat onze lieve billetjes dit waarderen en wat minder ongemak veroorzaken. Overmorgen hebben we een mooie maar lange trip gepland waar we optimaal van willen genieten. We will see.